دلم به بوي تو آغشته است سپيده دمان کلمات سرگردان برمي خيزند و خواب آلوده دهان مرا مي جويند تا از تو سخن بگويم . کجاي جهان رفته اي ؟ نشان قدمهايت چون دان پرندگان همه سويي ريخته است . باز نمي گردي ، مي دانم و شعر چون گنجشک بخارآلودي بر بام زمستاني به پاره يخي بدل خواهد شد . شمس لنگرودي